προφίλ

Οι διαφορες δεν ειναι και τοσΟ πολλες

Όσο παράλογο κι αν ακουστεί, από έρευνες έχει διαπιστωθεί, ότι θύτες και θύματα έχουν κοινά σημεία συμπεριφοράς και αντίδρασης. Περισσότερο συγκεκριμένα:

Κατά μεγάλο ποσοστό, τόσο οι θύτες όσο και τα θύματα, βιώνουν ή έχουν βιώσει κατά το παρελθόν εμπειρίες βίας από τους γονείς τους ή μεταξύ των γονιών τους στο σπίτι. Ακόμα και από άλλα άτομα του στενού οικογενειακού ή κοινωνικού περιβάλλοντος στο οποίο διαβιούν.

Επιπλέον, μπορεί οι ίδιοι οι γονείς να αποδέχονται ή ακόμη και να επικροτούν αντίστοιχα τέτοιες συμπεριφορές από τα παιδιά τους.

Το άγχος, η κατάθλιψη, η συναισθηματική εμπλοκή ή η πνευματική καταπόνηση και άλλα ψυχοσωματικά προβλήματα που παρατηρούνται και στις δυο περιπτώσεις (θύτη - θύματος) επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τη σχολική τους ζωή. Δεν ανήκουν στους επιμελείς μαθητές και συχνά παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες. Δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν και να ελέγξουν τα συναισθήματά τους.

Άτομα που κάποια στιγμή στο παρελθόν, υπήρξαν θύματα, ενδέχεται στο μέλλον να μετατραπούν σε θύτες προκειμένου να καλύψουν τα δικά τους συναισθήματα αδυναμίας.